[Pizgator]

-Ale co w takiej sytuacji zrobić, aby się obudził ? - wrzasnął z lękiem Pizgator.
Kassler zaczął klepać po twarzy Smutasa, krzyczał i gwizdał mu do uszu, lecz nie przyniosło to żadnych skutków. Pizgator z przerażenia zrobił się blady, mało po tym jak tu wylądował nie posikał się ze strachu...
-Spokojnie młody - przemówił do Pizgatora Outer - wyjdziemy z tego - dodał niepewnym głosem.
-Nic z tego, oberwał solidnie w łepetyne, nie obudzimy go, mamy mało czasu, lada moment lunie z tych ciemnych obłoków ! - Dał znać Kasser, że porażka jest bliska.
Pizgator, blady jak bałwan, zakłopotany w swych myślach, co tu zrobić, jak rozwiązać sytuację, był przez chwilę przejęty czymś innym. Jego pęcherz dawał się we znaki.
-Chłopaki! - zawołał przeraźliwym krzykiem.
-Co się stało? - spytał Outer bardziej przestraszonym krzykiem Pizga niż całą sytuacją.
-Chcę mi się lać ! -odpowiedział Pizgator.
-W takim momencie!? Musisz się powstrzy - przerwał swoje zdanie Kassler - Ale zaraz, to się może przydać...

If you know what I mean.

[Kassler]

- Zrób co masz zrobić, ale postaraj się oblać konar obok Smutasa. - Kontynuował Asasyn, sądząc, że ostry zapach będzie w stanie zbudzić śpiącego berserkera.
Pizgator za namową pozbył się naglącego problemu. W międzyczasie, Kassler taktycznie rozważał sytuację, analizując dokładnie otoczenie i licząc na rady nieprzytomnego członka drużyny.
- Jesteśmy w fatalnym położeniu. Wspinaczka po stromej ścianie nie wchodzi w grę. Zjazd na dół dorobiłby nam kilkanaście nowych otworów... - Kash'leh podrapał się po głowie i utkwił wzrok na terenie po drugiej stronie przepaści - A gdyby tak wykorzystać drzewo jako procę? Skupić się w jednym miejscu i je naciągnąć?
Outer i Pizgu w zaskoczeniu unieśli brwi. Kassler tymczasem usiłował ocenić odległość i prawdopodobieństwo powodzenia planu.

[Smutas]

- Ecie pecie… - wybełkotał nagle Smutas, wciąż wtulony w pień drzewa, w którym wybił głową spore wklęśnięcie..
- Że co? – zapytał Pizgator.
- Bodzio, bodzio, bodzio… - kontynuował bełkot Smutas.
- Po jakiemu on gada? – zdziwił się Kassler.
- Wcale nie gada. Po prostu bełkocze po tym ciosie w głowę. Jeszcze mu nie przeszło. – wyjaśnił Outer.
- Widziałem już kiedyś coś takiego. – odezwał się Kassler. – Znałem kiedyś wojownika, któremu po ciosie w łeb kiścieniem trochę się pomieszało pod sufitem. Potem całe dnie siedział pod świątynią, ślinił się i bełkotał albo zabawiał się przy wszystkich własną kuśką… -
- Serio? – zaniepokoił się Pizgator. – Szkoda dla Smutasa takiego losu. Może lepiej go dobić żeby się biedaczysko nie męczył? – zapytał zatroskanym głosem.
Cała trójka przez chwilę się zastanawiała czy nie ulżyć tragicznemu losowi berserkera.
- Może jeszcze poczekamy? Chyba jest szansa że mu przejdzie? – zaproponował Kassler.
- Tak, przejdzie, chyba na dzieci. – burknął Outer, który był trochę zły na Smutasa za wysłanie ich samobójczym teleportem. – Ale poczekać możemy. Zawsze zdążymy zepchnąć go w przepaść. – podsumował.
Nieświadomy tej rozmowy Smutas ślinił się i bełkotał oraz obmacywał się po obolałym przyrodzeniu, którym również przywalił w drzewo. Pozostali go obserwowali i coraz bardziej byli przekonani, że zakończenie jego mąk nie będzie takim złym pomysłem.
Tylko Outerowi chodził po głowie pomysł Kasslera.
- Może Smutasa na próbę wystrzelimy? – rzucił pomysłem. - Jemu już chyba bardziej nie zaszkodzimy, co? –
- Pewnie. Przelecenie w powietrzu kilkudziesięciu metrów w pionie i cholera wie ilu w poziomie oraz walnięcie na skały lub drzewo tylko mu pomoże… - rzucił z przekąsem Pizgator. – Może wymyślicie coś lepszego aby zleźć na dół? -

[Pizgator]

Smutas nadal kłapał ozorem.
Nagle zagrzmiało.
-O cholerka! Czy na pewno trzeba śpiewu trzech osób Outer?
-Tak, niestety, ale tak czy siak, musimy go obudzić i doprowadzić do normalnego stanu! - odrzekł Outer.
-Nie, hahłamanaka, nie zapłacę za to, chamstwo! - bełkotał Smutas.
Kassler schylił się ku berserkerowi, poklepał go po twarzy i próbował złapać kontakt ze Smutasem.
-Co!? Wojna!? Cholera! Dawać mi mą broń! Do ataku!
Kassler ze zdziwienia walnął w twarz berserkerowi.
-Oo! Cholera! Ork!? Nie, mama!? Chwila, zaraz, tata!
Pizgator nie wytrzymał i kopnął berserkera w twarz.
-Ach! Kassler! Co się dzieje!? Kurka wódka, znowu upiłem się w trupa? Koniec z miodem i alkoholem... - wrzeszczał Smutas.
Po tym przetarł oczy i porozgladał się dookoła.
-Co? Gdzie my jesteśmy? Co się dzieje!
-To przez Ciebie nieuku! -krzyknął Outer.
-Znaleźliśmy się tu przez ten przeklęty zwój! -dodał od siebie Kassler.
-Ach, spokojnie, przecież mogę złamać pieczęć i wrócimy do domu, wszystko będzie dobrze. -uspokajał ekipę Smutas.
Sięgnął do kieszeni, wyjął zwój, miał złamać pieczęć, aż tu nagle skutki walnięcia w łeb cztery razy, wdały się we znaki. W głowie mu zadudniło tak mocno, że rękoma objął się za łepetynę i upuścił zwój.
-Ty idioto!!! - wrzasnął Pizgator.
Wszyscy patrzyli z wielkimi oczyma na upadający zwój w głębiny lasku, rosnącego na dole.
-No i co teraz? -Spytał się Kassler.

[Smutas]

Jak widać trochę się chyba zablokowaliście… Zatem oto rozwiązanie problemu z niezbyt ciekawą sytuacją w jakiej się znaleźliśmy.


Na domiar wszystkiego zaczęło lać i strugi wody zaczęły zmywać powoli członków wyprawy ze skały. Do tego Pizgator zaczął strasznie jęczeć że chce mu się lać. Smutas w końcu nie wytrzymał.
- My po kolei wdrapiemy się na drzewo a ty się odlej i przestań jęczeć, bo myśleć nie idzie…-
Po chwili Smutas Kassler i Outer siedzieli jeden pod drugim na drzewie obejmując jego pień a Pizgator w końcu sobie ulżył obsikując korzenie drzewa.
- Rany, ty masz tam pęcherz czy beczkę? – zapytał zezłoszczony Outer, bo jego biała szata stała się dzięki wdrapywaniu na drzewo raczej szarawa.
- Już kończę. – zawołał sikający. – O cholera… - wyrwało mu się.
Otóż rozległo się coraz głośniejsze skrzypienie i pień drzewa zaczął się powolutku odchylać w stronę przepaści. Przerażony Pizgator też złapał się pnia.
- No to mamy totalnie przechlapane przez twoje lanie – wściekł się Kassler.
- To nie moja wina… - tłumaczył się obwiniony. – To deszcz podmył korzenie! No i Smutas jak łbem przywalić, to musiał coś tu naderwać. –
Wysoki iglak coraz szybciej kładł się do poziomu, a następnie zaczął opadać czubkiem w dół. Cała czwórka obściskująca pień drzewa zaczęła zsuwać się po nim. Na ich szczęście korzenie puściły i drzewo szorując gałęziami po skale zaczęło się zsuwać w kierunku dna urwiska.
- A tak fajnie się zapowiadało. – jęknął Outer.
- A ja umrę bez testamentu! – przytomnie zauważył Kassler.
- Cholera, a ja skończę trzeźwy… - zezłościł się Smutas.
- Nie chcę umierać jako prawiczek!!! – zakrzyknął Pizgator.
Na ich szczęście drzewo zamortyzowało upadek i cała czwórka miała spore szanse na przeżycie. Mieli jednak pecha, bo coraz większa ulewa przeistoczyła się w burzę i w momencie gdy już mieli opaść na dno w pień drzewa pieprzną piorun skutecznie pozbawiając ich przytomności. Jak ulęgałki stoczyli się do podnóża skał.
Rankiem następnego dnia pierwszy ocknął się Smutas. Otworzył najpierw lewe a potem prawe oko i rozejrzał się dookoła. Obok leżeli jego towarzysze. Burza już minęła i na niebie przygrzewało słoneczko. Berserker usiadł i zobaczył że tuż obok niego leży zwój teleportacyjny, który wczoraj upuścił. Szybkim ruchem schował go za pazuchę.
- Hej, żyjecie? – zawołał. Odpowiedziały mu jęki odzyskujących przytomność towarzyszy wyprawy.



No teraz każdy z was może dać posta co spotka nas dalej.

[Kassler]

- O bogowie... - jęknął obolały Kassler. Rozejrzawszy się po okolicy, Asasyn zaczął analizować nową sytuację. Byli teraz co prawda na dnie rozpadliny i nie wisieli gdzieś na skalnym zboczu, ale nie mieli żadnej koncepcji dalszych działań.
- Co z nim? - rzucił Outer.
- Z kim? - dopytał Smutas.
- Ze zwojem oczywiście! - dodał masujący się po zadku Pizgator.
Berserker pomacał się po ubraniu, upewniając się czy zaklęcie trzyma się dość mocno.
- Nie wiem, nie widziałem go. Lepiej chodźmy dalej!
I ruszyli, wciąż słysząc dzwonienie w uszach. Po ziemi wił się wzburzony od deszczów potok, udekorowany kępami traw i trzcin.

[Smutas]

Szli wzdłuż potoku coraz głębiej w las coraz bardziej oddalając się od góry, na której wylądowali.
- Ktoś wie gdzie możemy się znajdować? – zapytał Kassler. – To Archolos? –
- Trudno wyczuć. – Smutas uważnie rozglądał się dookoła. – Roślinność raczej z klimatu gdzie występują pory roku. Na razie nie widzę żadnych, których bym nie znał. –
- Czujecie to? – zapytał Outer.
- Ktoś się sfajdał? – zapytał Pizg.
- Nie o to baranie chodzi… Czujecie tę dziwną magiczną aurę? – Outer aż się wzdrygnął.
- Ja tam aż taki czuły na magię nie jestem – odezwał się Kassler.
- Ja też nie. – Pizg wzruszył ramionami.
- A o co chodzi z tą aurą? – zaciekawił się Smutas.
- Sam nie mam pojęcia. Po prostu jest jakaś inna. – Outer przez chwilę stał z przymkniętymi oczami wczuwając się w otaczający ich świat. – Nie wiem dlaczego tak jest ani czy to dobrze czy źle.
- O, patrzcie, jakby ścieżka – zawołał Pizg pokazując im szlak zasypany zwiędłymi liśćmi, który prowadził prosto ja strzelił przez las. –
- No to ruszajmy, zobaczymy gdzie trafimy. – Kassler ruszył przodem.
Nie uszli nawet dwudziestu kroków gdy prowadzący ich Kastler nagle podskoczył i zaklnął.
- Co jest? – Smutas spojrzał na niego ze zdziwieniem.
- Walnąłem palcem w jakiś kamień zasypany liśćmi. Co za debil położył głaz na szlaku? –
Pizgu podszedł i odgarnął z kamienia liście nogą.
- Zobacznie co za znak! – zawołał.
- Pokaż go – zaciekawił się Outer.
Pizgu odsunął się na bok i wszyscy mogli zobaczyć wykuty na kamieniu znak:

- Ktoś wie co on oznacza? – zapytał Smutas.

[Pizgator]

-Widocznie ryby też umieją się bawić, tutaj jak sami widzicie jest sześćdziesiąt dziewięć stosowane przez ryby - zażartował Pizg.
-Bardzo śmieszne... Wygląda mi to na ciekawe znalezisko, ale co robi w takim miejscu? - rzekł Outer.
-W sumie to racja, nie mu żadnego obiektu, który oznaczałby lokalizację kamienia...- stwierdził Kassler.
-Co prawda jest dosyć spory, ale da się go chyba przenieść... - powiedział Pizg
-W to wątpie... Czujecie bijącą od tego energię? To jest ta magiczna aura o której mówiłem. -odpowiedział Outer.
Smutas rozejrzał się wyostrzonym spojrzeniem dookoła i bacznie badał każdy centymetr miejsca, w którym się znajdują. Po chwili dostrzegł coś ruszającego się w krzakach. Niestety to był tylko zając. Znudzony poszukiwaniem czegoś szczególnego spytał się ekipy:
-To co? Próbujemy to podnieść czy zostawiamy i idziemy dalej?

[Kassler]

- Dajmy sobie spokój, to tylko kamień - skwitował znużony bezczynnością Asasyn.
Drużyna ruszyła dalej, jednak Outer wciąż wyczuwał energię bijącą od tajemniczego symbolu.
- Hmm... Ryby? Czy nie widziałem wcześniej czegoś takiego? - Zastanawiał się Kassler, rozgarniając stopami żwir, którym usłana była ścieżka.
Potok szumiał, niosąc się echem po rozpadlinie. Wtem, spomiędzy trzcin dobiegł skrzek. Z sekundy na sekundę słychać go było coraz głośniej. Berserker i Pizgator natychmiast dobyli miesza, niby przeczuwając co się święci. Z krzaków finezyjnym susem wyskoczył ogromny topielec, rzucając się wprost na Outera. Kassler wyjął broń jako ostatni, potem skinął na towarzyszy i we trzech ruszyli z odsieczą osaczonemu miłośnikowi magii.

[Smutas]

Smutas złapał Outera za płaszcz i gwałtownym ruchem odrzucił do tyłu. Zaskoczony nagłym zniknięciem ofiary topielec zatrzymał się w miejscu i zaczął rozglądać w poszukiwaniu czegokolwiek co mógłby zaatakować.
- Skąd tu topielec? - zdziwił się Smutas. - Żyje w takim małym strumieniu? Pewnie gdzieś tutaj musi być rzeka lub jeziorko. - barbarzyńca wywinął młyńca swoim toporem. - Kto chce go załatwić? - zapytał.
Topielec syczał nie mogąc się zdecydować, na którego z podróżników rzucić się w pierwszej kolejności.

[Outer]

Outer zszokowany całą sytuacją natychmiast wstał i dobył swojego kostura. Spojrzał topielcowi oczy, a te zaczęły się czerwienić.

- To nie jest zwykły topielec. To jest ktoś przemieniony lub uwięziony w ciele tego zwierzęcia! - krzyknął Outer. Trzeba go stamtąd wydostać, tylko jak?

[Smutas]

- Zajebać toporem? - rezolutnie zapytał Smutas. Niestety reszta kompanii spojrzała na niego jak na ciężkiego kretyna.
- Eeee... Żartowałem przecież. - zawstydził się Smutas. - Jak macie lepszy pomysł to sami się bierzcie za wyciąganie z tego topielca tego co ma w środku. Ja się na tym nie znam. - berserker wzruszył ramionami i zrobił kilka kroków do tyłu zostawiając reszcie pole do popisu. Z ciekawością jednak przyglądał się jak sobie poradzą z tym problemem. Swój topór przezornie trzymał jednak w rękach.