[Spykers]

Mapa skarbu Kerkora Bezzębnego

Kerkor zwany Bezzębnym (z powodów jakich łatwo się domyśleć), był znanym piratem, który przed około trzydziestu laty terroryzował okoliczne wody. Jego piracki statek dał się we znaki niejednej kampanii handlowej, łupiąc ich statki i żądając okupu za schwytanych kupców. Pirat ten znany też był z niebywałej chciwości i niechęci do wydawania złota, toteż podejrzewano, że zgromadził niemałą fortunę.
Gdy jego okręt zniknął z mórz sądzono, że zatonął w czasie sztormu wraz z całym zrabowanym złotem. Uważano tak, aż do chwili, gdy przed trzema laty morze wyrzuciło na brzeg niedaleko Archolos drewnianą skrzynię zabezpieczoną smołą przed wpływem wody, a w środku, oprócz dziennika pokładowego należącego do tego pirata, również mapę. Z zapisów w dzienniku wynika, że Kerkor Bezzębny ukrył na wyspie ukazanej na mapie najcenniejszą rzecz jaką posiadał. Nie wiadomo co to może być, ale wyobraźnia podpowiada, że musi to być sporo warte.

Na płachcie pergaminu pieczołowicie wymalowano zarys wyspy z kilkoma dziwnymi oznaczeniami. Sam jej kształt wydaje ci jakby znajomy. Po kilku godzinach przeglądania morskich atlasów odkrywasz, że przedstawiony na mapie ląd jest praktycznie identyczny z jedną z niewielkich wysepek leżących o dzień żeglugi od Archolos. Aż wznosisz okrzyk z radości że tak szybko znalazłeś wyspę na której ukryto skarb.
Jeszcze raz uważnie oglądasz mapę i już masz ją odłożyć, gdy nagle przeczucie każe ci zbadać jej tylną stronę. Gdy uważnie ją oglądasz zauważasz że pośród zabrudzeń i plam widnieją wyblakłe litery. Po długich staraniach udaje ci się w końcu odczytać dziwne przesłanie.

Przypłyniesz, pójdziesz w lewo, spotkasz żywe trupy, pójdziesz prosto, spotkasz wrogie szkielety, pójdziesz w prawo, trafisz na demona. Jakbyś nie poszedł i przeżył, trafisz na smoka, wielkie niedźwiedzie lub krwiożercze jaszczury. Dopiero za nimi zobaczysz wieżę a w niej znajdziesz to co było dla mnie najcenniejsze.

Kerkor

Nie wiesz co myśleć o tym tekście. Czy to porady? Może ostrzeżenia lub wskazówki? Dopóki nie wyruszysz poszukiwać skarbu nie będziesz wiedział.

Znajdujesz się przed tablicą ogłoszeniową. Zabierasz ze sobą kopię mapy i zastanawiając się nad pierwszym krokiem działania, kątem oka dostrzegasz adnotację z Biuletynu miejskiego:

Morski półświatek
13 lutego

Handel między wyspami wschodniego archipelagu został ograniczony do minimum ze względu na zintensyfikowane napady piratów. Oficjalna Organizacja Żeglugi i Transportu Wodnego prowadzi intensywne operacje zapobiegawcze. Jednocześnie przestrzegamy i zalecamy o pozostanie na wyspie aż do zakończenia działań OŻiT lub, jeśli to konieczne, wyposażenie się w odpowiednie środki bezpieczeństwa.

Specjaliści pogodowi przewidują, iż osady mgły i bryły lodu będą utrzymywać się jeszcze na pasie wodnym przez kilka kolejnych dni.

Śnieg prószy delikatnie, lecz słońce otula promieniami całe miasto. Jest ciepło. Dzwony miejskiej kaplicy wybiły południe.

Epikur 245HP spokojny

[Ancoron]

Szybko przestaję być spokojny, gdy grzywka złośliwie przysłania mi widok na świat. Z rozmachem zgarniam włosy na bok, umożliwiając obserwację otoczenia i czytam ogłoszenie. Wygląda na to, iż piraci znów grasują. Trochę tęsknię za czasami rumu i grogu, lecz starość nie radość, skrupuły dopadną każdego. Nawet mnie.
Zapewne została zorganizowana jakaś akcja zapobiegawcza, pewnikiem ochotników poszukują, straż ma zbyt mało ludzi, by pilnować porządku nawet w mieście. Trzeba to wykorzystać, darmowa podwózka na wyspę nie trafia się codziennie. Zresztą ci piraci również mogą szukać skarbu, więc wypada ograniczyć rywalizację i skorzystać z możliwości jakie daje prawo.
Ale gdzie udać się najpierw? Dowództwo straży czy siedziba kapitana portu, który zapewne zajmuje się tą sprawą? Mimo wszystko lepiej zaczynać od podstaw, więc udaję się do siedziby stróżów prawa, port można zostawić na potem. Przy okazji dbam, by mieszki przechodniów nie pozostały zbyt pełne, z rozmysłem wpychając się w największy tłum, gdzie kradzież kieszonkowa pozostanie niezauważona.

[Spykers]

Zimowe stroje mieszkańców znacznie trudniej spenetrować. Idąc w stronę Urzędu Głównego Straży Miejskiej udaje ci się obrabować mężczyznę w surducie i pożółkłym cylindrze (jednakże nie był on zbyt majętny). Po swojej lewej widzisz marmurowe stopnie prowadzące ku budynku pokrytego farbą wapienną oraz ozdobionego boniami. Zwieńczeniem zaś jego jest tympanon (wsparty dwoma filarami), na którym oprócz złotego ptaszyska widnieje tarcza a nań skrzyżowane miecze. Po prawej zaś widzisz nieotynkowane kamienice miejscowej burżuazji. Wokół dostrzegasz coraz liczniej przechadzających się stróżów prawa.

Epikur 245HP spokojny
Zysk: 5 sztuk złota

[Ancoron]

- Ładne, kurka, budyneczki. - Gwiżdzę cicho, obserwując domy bogaczy, które przyciągają wzrok. Przeczesuję dłonią włosy, machinalne, bez myślenia o tym, po czym spokojnie idę do środka budynku, starając się sprawiać wrażenie osoby, która została tam wezwana przez straż i nie ma absolutnie nic na sumieniu. Po drodze postanawiam zatrzymać na chwilę jednego ze strażników w celu upewnienia się w kilku istotnych kwestiach i zagajam rozmowę:
- Witaj, szlachetny stróżu prawa, dbający o spokojny sen obywateli, za co ci są tobie wdzięczni. Frasuje mnie sprawa piratów i chciałbym ze wszystkich sił wspomóc miejscowych, wspaniałych wojaków w zniszczeniu gniazda tego plugastwa. Czy jest planowana jakaś operacja do której zaangażowani mogą być ochotnicy, potrafiący się zwyczajnie przydać w tego typu zadaniach? Wszystko ku chwale miłościwie nam panującego gubernatora Fexo, który zapewne jest bardzo zafrasowany zaistniałą sytuacją. - Staram się jednocześnie wyglądać jak najbardziej niewinnie i spokojnie, będąc pewnym siebie i samemu wierząc w swe słowa.

[Spykers]

Strażnik spogląda na ciebie tępym spojrzeniem - Piraci? My, knechci wiemy tyle, ile zwykli obywatele, psia mać. - splunął na bruk. - Z tego co zdążyłem wydedukować, to morskim półświatkiem zajmują się specjalnie wyszkolone jednostki marynarki - splunął raz jeszcze - OŻiT to odrębna organizacja, nic nam do tego.

Śnieg przestał prószyć. Rześki wiatr smagnął twoje włosy, które teraz wylądowały na twoich oczach.

- Bywaj obywatelu - rzucił strażnik na odchodne.

Epikur 245HP spokojny
Zysk: 5 sztuk złota

[Ancoron]

Z zapałem chucham na włosy, które uparcie utrudniają mi koordynację ruchowo-wzrokową.
Czyli zostały powołane specjalne jednostki, o których nawet szeregowi knechci guzik wiedzą, straży zapewne nie podlegają, będąc całkowicie odrębną organizacją. Wiedziałem, że lepiej będzie udać się od razu do portu, mniej łażenia by było. Ale prawdziwy bohater do końca idzie jedną drogą. Pytanie czy chcę wiedzieć kilka drobnostek, którymi podzieli się dowództwo straży, czy też od razu do portu się udać?
Obrona miasta w tym przypadku i tak mi nie pomoże i tak tym się nie zajmują.. Nie ma co marnować czasu. Ruszam do portu, targany wątpliwościami i mroźnym wiatrem wdzierającym się pod me odzienie i przyprawiającym o gęsią skórkę.
- Jak nic kataru się nabawię. - Stwierdzam fakt, czując chłód stopniowo ściskający mą szczękę.
Kapitan portu z pewnością będzie pilnował sytuacji na statkach, załadunku, rozładunku i cła. Gdzie statek, tak i go znajdę, albo pozyskam informacje dotyczącą położenia jego siedziby. Jest też nadzieja, że akurat przybędę tam w czas poboru na jakąś łajbę. Brak tylko rumu do pełni szczęścia.

[Ancoron]

Tak bez walki? Cienias. Wzruszam ramiona, obrażony nieco tym brakiem dodatkowej atrakcji, bowiem zwyczajnie, jako Gothańczyk, tępienie demonów mam we krwi.
Sięgam po kolejną runę, czując drobną satysfakcję, po czym niedbale wrzucam ją do sakwy i wychodzę świeżo otwartym przejściem. Zamierzam ruszyć prosto na północ, mapa nic innego, ciekawego, już nie wskazuje. Byle dalej i do przodu, jak to się mówi.

[Spykers]

Idziesz ciemnym tunelem, potem wychodzisz na zewnątrz i kiedy aklimatyzujesz się z otoczeniem - nie wiedzieć kiedy - docierasz do wieży wykonanej z piaskowca na wzór tych z Varantu. Podchodzisz bliżej. Wrota są wielkie, zdobione żelazną ornamentyką. To, co wzbudza twoje zainteresowanie, to sześć wgłębień, od lewej: figura jaszczura, demona (jak na drzwiach, gdzie rozmawiałeś z demonem), zombie, szkieletu, smoka.
Nieopodal dostrzegasz piedestał, a na nim naczynie.

Epikur 210HP ranny
Zysk: Szafir, zwitek papieru, kość szkieletu x8, zardzewiały miecz dwuręczny x4, pochodnia, miecz x4, lekka drewniana tarcza, pawęż x2, klucz x2, runa x6, skóra niedźwiedzia, sadło, skrzydła x6, żądło krwiopijcy x6, pieczeń x6, skóra jaszczura, język jaszczura, pazury x2, nóż, skóra wilka x3, pióra x15, jajo ścierwojada x2, kły x6, miecz dwuręczny, 20 sztuk złota, trupi jad x7
Strata: 50 sztuk złota, strzały x103, nóż asasyński, warzywa x4, chleb x2, krzesiwo, esencja lecznicza x3, miód, ser x2

[Ancoron]

Wydaje się to być proste. Umieszczam runy w odpowiednich miejcach, bacząc na to, by każda trafiła pod odpowiednie oznakowanie. Chyba zapamiętałem jak która wygląda. Chyba...
Po wszystkim, o ile nic ciekawszego się nie stanie, podchodzę do misy, by przyjrzeć się jej uważnie.

[Spykers]

Nie pamiętasz, która runa jest zabrana, z którego miejsca, ponieważ wszystkie wyglądają tak samo. Wkładasz zatem losowo każdą z nich, lecz nic się nie dzieje. Idziesz zerknąć do misy; w niej zastajesz niebieskawy płyn.

[Ancoron]

Warto spróbować wszystkich opcji, nim poddać się nam przyjdzie, albowiem póki serce bije jest nadzieja.
Postanawiam wkładać runy do niebieskiego płynu, być może odsłoni jakieś szczegóły przed wzrokiem mym.
Czuję dreszczyk emocji, bowiem cała wyprawa w coraz szybszym tempie zmierza do końca, zdaje się, iż zbliża się kres, lecz dalej nie wiem czy będzie on dla mnie fartowny. W sumie właśnie to mnie tak kręci.